Potrafię

Chłodniej dziś, więc może zdołam wykrzesać z mojego ugotowanego w ostatnich dniach mózgu jakąś myśl i napiszę co nowego u nas. W pierwszej kolejności może nie nowość, ale nie wspomniałam wcześniej, więc nadrabiam - Emilka opanowała wspaniałą umiejętność BEZPIECZNEGO schodzenia z łóżka, także jest szansa, że ta marna reszta owłosienia na mojej głowie jednak na niej zostanie. Życie od razu stało się prostsze. Zwłaszcza rankiem, kiedy moja przytomność umysłu oscyluje w granicach zera, córeńka natomiast budzi się rześka, pełna energii i gotowa do brykania (ile ja bym dała za taki poranny power) 

Świadomie reaguje na muzykę. Nie wiem, czym kieruje się jej gust muzyczny, ale najbardziej żywiołowo reaguje, kiedy to ja śpiewam (a możecie mi wierzyć, że nie jest to coś co chcielibyście usłyszeć) Córeńka natomiast jest zachwycona, od razu banan na twarzy i zaczyna śmiesznie podskakiwać i kręcić pupą, co przy dużym optymizmie można nazwać tańcem.

Z dziwnych odkryć natomiast zauważyłam (no raczej trudno byłoby nie zauważyć dzikiego wrzasku i zwiewania najdalej jak się da)  że boi się nowych, wydających dźwięk zabawek, ale w sumie tylko tych z ludzką mowa. Melodyjki są ok, ale już na przykład wymienianie nazw zwierzątek powoduje ciężką traumę i z góry skazuje zabawkę na banicję. Jest to to tyle dziwne, że obcych ludzi się nie boi. Wręcz sama zaczepia, jeśli ktoś jej wpadnie w oko.

Poza tym potrafi wspiąć się na niskie przedmioty (z tego akurat matka w ogóle się nie cieszy) bez problemu radzi sobie z odpinaniem wszelkich napotkanych zamków błyskawicznych, wie do czego służy pilot w telewizorze - bierze go w rączki, obraca się w stronę telewizora i celując w niego naciska guziki. Dla mnie to najlepszy dowód na to jak spostrzegawcze są takie maluchy. Ja prawie w ogóle nie oglądam telewizji, Księciunio natomiast nagrywa interesujące go programy i ogląda wieczorem, wiec Emilka ma naprawdę niewielki kontakt z tym szklanym pudłem, a jednak zdołała zauważyć i zapamiętać, że to małe coś z kolorowymi guzikami i to duże szare tworzą spójną całość. Takie drobiazgi chyba nigdy nie przestaną mnie zaskakiwać.